top of page

Mijn verhaal

In 2017 heb ik op 30- jarige leeftijd de diagnose bi polair gekregen. Mijn wereld en dat van mijn gezin stond op zijn kop. 

Als geen ander weet ik wat het is om vanuit een diep dal nog verder te vallen en weer naar boven te klimmen. Gedurende mijn jaren van behandeling  vanuit de GGZ was ik sceptisch over de  psychiatrie. De hoge dosis medicijnen maakten van mij een compleet ander mens . Als een zombie overleefde ik mijn dagen . Veel negatieve gedachten dwaalden rond in mijn hoofd. ''het komt nooit meer goed, wat als ik nergens meer om kan lachen? wat is het leven dan nog waard? Met mijn suïcidale gedachten durfde ik met niemand te praten. Met de GGZ niet omdat ik weer terug was bij af: weer meer pillen slikken, met mijn sociaal netwerk niet omdat ik me ervoor schaamde. Maar hoe harder ik er tegen vocht hoe sterker de negatieve gedachten werden. Jaren verder slik ik nu een onderhoudsdosis olanzapine. Stabiel noemen ze dat . Maar hoe zorg je ervoor dat je stabiel blijft? Wat behelst een stabiel leven voor jou persoonlijk? Voor veel bipolairen klinkt dat als eentonig en saai . Als bipolaire wil je juist ook graag impulsief kunnen zijn op zijn tijd. Maar hoe doe je dat zonder erin door te slaan? Hoe vind je de balans van jouw eigen kwetsbaarheid?

franka faber.jpg

​

Gedurende mijn herstelproces merkte ik hoe belangrijk een gezonde leefstijl is voor mijn herstel. Ik wilde me hier graag meer in verdiepen . In 2020 ben ik daarom begonnen aan de opleiding tot leefstijlcoach. Gedurende deze opleiding heb ik veel geleerd over het belang van een gezonde balans op de thema's van : slaap, voeding, bewegen, stress . Bij mensen met een bi polaire stoornis is deze balans vaak verstoord op1 of meerdere van deze thema's.

​

Door letterlijk in beweging te komen , door te gaan wandelen heb ik langzamerhand mijn conditie opgebouwd en door de gaan joggen icm wandelen vindt ik de voor mij de juiste balans :) 

​

Mijn missie

 Met de diagnose bi polair begint een ontdekkingstocht, die voor iedereen anders verloopt. Iedereen heeft andere (hulp) vragen op een ander moment. Naast de professionele begeleiding vanuit de polikliniek wil ik mij graag als ervaringsdeskundige inzetten bij het coachen van gelijkgestemden. We zijn gelijkwaardig en kunnen van elkaar leren . Ik heb niet de antwoorden voor jouw (hulp) vragen . Wel kan ik je door de juiste vragen te stellen je helpen om je eigen antwoorden te vinden. Ook ik wil graag leren van jouw vragen en inzichten . Samen creëren we zo een win win situatie: we helpen elkaar op weg. 

​

bottom of page